Wie ben je en hoe ben je slager geworden?
Mijn naam is Kevin van der Veen en ik ben als 15-jarige als stagiair begonnen bij een worstmakerij in mijn woonplaats, Leek. De stage beviel goed en degene bij wie ik toen werkte bood mij een opleiding aan en een baan. Zo kon ik werken en leren tegelijk. Elke week vond ik het leuker en leuker.

Vanwaar de keuze om De Stadsslager op te richten?
Ik wilde de moderne weg inslaan met deze slagerij. Ik wilde een slagerij met niet alleen maar vlees, maar ook maaltijden, belegde broodjes, tapasschalen en vegetarisch aanbod. Daarbij wil ik ook via Thuisbezorgd.nl en de eigen webshop gaan werken. Ik dacht al een tijd na over het beginnen van een eigen bedrijf en nu kwam het allemaal een beetje samen: de eigenaar van het pand zocht een huurder en ik zocht een winkelpand om in te beginnen. Dat kwam op het juiste moment samen.

Wat maakt De Stadsslager uniek?
Mijn slogan is: ‘Het ambacht van de toekomst’. Daarmee bedoel ik dat we de ambachtelijke manier van werken vasthouden. We benen en snijden hier zelf uit. Dat is goedkoper voor ons en wij hebben die vakkennis nog in huis. Mensen vinden het ook leuk om te zien dat je achter het blok staat en zo’n groot stuk vlees omhooghoudt. Dat is het ambacht. Waar ik de toekomst mee in wil zijn de maaltijden, het werken via Thuisbezorgd.nl en de jongere doelgroep aanspreken. Dus niet alleen de oudere generatie, maar ook de jongere generatie, en dan ook voor andere dingen dan alleen maar vlees.

Wie ben je en hoe ben je slager geworden?
Ik ben Toine Schreinemachers van Natuurslagerij Schreinemachers in Venlo. Ik ben eigenlijk vrij laat slager geworden. Voordat ik slager werd, heb ik zes jaar lang in Eindhoven een eigen reclamebureau gehad. Op een gegeven moment begon het toch te jeuken om het vak van de drie generaties voor me in te gaan. Toen heb ik op 27-jarige leeftijd nog de stap gemaakt om naar het SVO toe te gaan om al mijn vakdiploma’s binnen één jaar te halen. In 1997 heb ik de zaak van mijn ouders definitief overgenomen.

In 2012 heb je Slagerij Schreinemachers omgedoopt tot Natuurslagerij Schreinemachers. Vanwaar die keuze?
Slagerijen in binnensteden moeten een onderscheidend karakter hebben om de run in het bedrijf niet te verliezen. Bereikbaarheid is tegenwoordig een echt issue, de consument is verwend. De keuze om van de slagerij een natuurslagerij te maken heeft te maken met de beweging die eigenlijk nu pas echt op gang lijkt te komen: mensen willen terug naar de basis, diervriendelijk en verantwoord voedsel. Dat houdt in dat producten die uit de eigen productielijn komen restricties hebben. We werken zonder kleurstoffen, zonder conserveringsstoffen, zonder smaakstoffen, dus echt puur natuur. Mensen krijgen daardoor een natuurlijke, volle smaak en kwaliteit die door grootgrutters nooit te evenaren is.

Wat vind je belangrijk voor een moderne slager?
Je moet zoeken naar een onderscheidende wowfactor. Maar niet alleen in het assortiment, ook in het uitdragen van het bedrijf. Zo werden we laatst gebeld door NPO1. Toen werd ons live op de radio gevraagd wat we vonden van het voorstel om vlees van een disclaimer te voorzien voor de consument, dat het schadelijk is voor het milieu. Dit klinkt misschien een beetje gek – en het wordt me ook niet altijd in dank afgenomen dat ik dat zeg – maar ik zeg al twaalf jaar dat het best een beetje minder kan met vlees en dat we er bewuster mee moeten omgaan. Ik heb liever dat de mensen besluiten om wekelijks minder vlees of minder grote porties te nemen, maar dat er wel een keuze in gezondere leefstijl wordt gemaakt. En daar hoort onlosmakelijk een stukje kwaliteitsvlees bij. Vlees is dé natuurlijkste energieleverancier van ons lichaam. Maak dan ook de keuze er fatsoenlijk mee om te gaan.

Ook van belang is een juiste visuele uitstraling van je bedrijf. Laat zien dat je anders bent dan anderen. Kijk naar je eigen ik en maak een keuze waarbij je jezelf niet verloochent. Draag dit krachtig uit naar de buitenwereld: je hebt een prachtig verhaal. Durf dit eigen verhaal te vertellen en kijk niet naar anderen, want dat remt en zorgt voor slipsporen. Ieder mens heeft bijzondere eigenschappen. Benut deze optimaal. Je hebt een belangrijke functie in deze  maatschappij!

Wie ben je en hoe ben je slager geworden?
Mijn naam is Jeroen van Voornveld, 36 jaar, woonachtig in Nijkerk. Ik ben getrouwd met Annegré en vader van twee kinderen. Samen met Annegré ben ik sinds februari 2021 ondernemer van Slagerij Gelderblom in Ermelo.

Vanwaar de keuze om ondernemer te worden?
Ondernemen en ambacht zit bij ons in de familie. Mijn opa had een melkwinkel en mijn vader had tot mijn achtste een bakkerij. Concreet kan ik niet iets aanwijzen wat mij daarin geïnspireerd heeft, maar het heeft er in ieder geval aan bijgedragen dat ik van jongs af aan wilde ondernemen. Na de middelbare school heb ik eerst de koksopleiding gevolgd. Nadat ik die had afgerond, ben ik overgestapt naar de slagerswereld. De laatste jaren voordat ik ondernemer werd, heb ik nog een hbo-opleiding commerciële economie afgerond om nog meer kennis en kunde mee te nemen om te ondernemen. Bewust hebben we gewacht totdat onze kinderen naar school gingen, voordat we gestart zijn. Ondernemen vraagt namelijk maximale aandacht, net als de eerste jaren van ieder kind.

Wat maakt jouw invulling van het ondernemerschap uniek?
Vanuit Gelderblom worden we voor een groot deel ontzorgt als het gaat om de worstmakerij. Dit gebeurt centraal op één plek voor alle ondernemers. Daardoor blijft er tijd en ruimte vrij om andere productgroepen te ontwikkelen. Zo hebben we het maaltijdassortiment verruimd en verdiept, verkopen we desserts en zijn de partyservice, barbecue en catering fors ontwikkeld en toegenomen. De opgedane kennis als kok komt hierin mooi van pas.

Wie ben je en hoe ben je slager geworden?
Ik ben Jean-Piërre Jongmans (helemaal rechts op de foto), maar iedereen noemt me eigenlijk J.P.. Ik ben inmiddels 51 jaar jong en ik ben al 28 jaar trotse eigenaar van Keurslagerij Jongmans. Onze slagerij bestaat sinds 1934 en is opgericht door mijn opa Piet Jongmans. Daarna heeft mijn vader Dré Jongmans het overgenomen en zo ben ik er eigenlijk ingerold. Op mijn 17e ben ik begonnen in de slagerij en op den duur heb ik samen met mijn vrouw Juliëtte de zaak overgenomen en uitgebouwd tot hoe deze nu is. Inmiddels werkt onze dochter Isa ook volledig mee met veel ambitie. Het is dus nog steeds een écht familiebedrijf.

Wat maakt Keurslagerij Jongmans uniek?
De vriendelijkheid en gemoedelijkheid naar de klanten toe, de constante kwaliteit die we hanteren en dat we meegaan met de trends van nu. We zijn gevestigd in een klein dorpje, Klundert, met slechts 6.000 inwoners, maar er komen klanten vanuit alle omstreken om bij ons hun boodschappen te doen. Dat zien wij écht als een compliment.
 

Hoe houd je de ballen hoog als ondernemer, vakman en werkgever? Wat is jouw tip?

Zorg ervoor dat je altijd vooruit blijft lopen en vooral niet op de zaken achter gaat lopen. Op alle aspecten zoals voorraad, personeel, inkoop, reclamebeleid, planning et cetera.

Wie ben je en hoe ben je slager geworden?

Ik ben Gerrit Takke, 54 jaar oud, getrouwd, twee kinderen. Ik ben slager geworden omdat ik op zoek was naar een ambachtsberoep. In de eerste instantie wilde ik bakker worden, maar dat zat er vanwege een allergie helaas niet in. Toen dacht ik: vlees vind ik erg lekker, waarom geen slager worden? Dat is inmiddels dertig jaar geleden en ik oefen het vak nog steeds met heel veel plezier uit.

Wat maakt Groene slagerij Gerrit Takke uniek?

Wij zijn een biologische slagerij, dus dat is een unique sellingpoint (USP). Het duurzaam ondernemen proberen we in alle geledingen door te trekken. Denk aan de relaties die we met leveranciers hebben. Zo hebben we leveranciers waar we al 20-25 jaar zaken mee doen omdat het goed bevalt. Ook met ons personeel bouwen we graag een duurzame relatie op. Veel van ons personeel haalt bij ons de pensioenleeftijd.

Wij zijn al vanaf het begin een biologische slagerij. De afgelopen jaren is de kijk op biologische producten veranderd. De grootste verandering: eerst moest je klanten uitleggen wat biologisch vlees is, nu hoeft dat niet meer. Ook was de actieradius van klanten groter. Ik had toen klanten uit Limburg. Nu is dat een stuk minder.

Hoe houd je de ballen hoog als ondernemer, vakman en werkgever? Wat is jouw tip?

Het zijn veel ballen die je hoog moet houden. Wat ik doe, is proberen het werk te verdelen. We werken met vijftien collega’s in de slagerij en verdelen de taken. Zo doet iemand de inkoop, een ander maakt de reclames en een derde doet de administratie. Samen maken we de roosters en zorgen we voor een goede personeelsbezetting. De facturatie wil ik graag zelf doen.

Mijn tip voor collega-slagers is dan ook: durven delegeren en accepteren dat het anders gaat dan wanneer je het zelf zou doen. En verzoeken die vanuit het delegeren naar voren komen ook uitvoeren.

Wie ben je en hoe ben je slager geworden?

Ik ben Julian Horst, 22 jaar, vakidioot, ondernemer en slager bij de Vleeschhouwerij in Zetten. Vanuit school ben ik een slagerij ingerold voor een bijbaantje, dit beviel al snel heel goed. Ik ben van nature leergierig aangelegd. Er kwamen wat kansen om mij binnen de slagerij te ontwikkelen en een opleiding te gaan doen, dus die heb ik aangepakt. Na een tijdje ben ik overgestapt naar een andere slagerij om een werkwijze te ontwikkelen die bij mij past.

Mijn doel was een eigen winkel en dat is goed gelukt, want ik ben nu 22 en heb mijn eigen slagerij.

Wat maakt Vleeschhouwerij Zetten uniek?

We voeren nog echt het ambacht uit. We snijden alles zelf uit: halve runderen en halve varkens en hele kip in het karkas komen hier de winkel binnen en hangen we in een koelcel. Die snijden we achter de toonbank elke dag vers uit. Dat is ook een stukje beleving in de winkel. Eigenlijk heel simpel en toch uniek. We proberen zoveel mogelijk zelf te doen.

Daarnaast maken we salades, worsten en vleeswaren. Ongeveer 90 % van wat we verkopen maken we zelf. Dan heb je het ook allemaal zelf in handen.

De klant mag alles zien, mag alles vragen en alles weten. We hebben in de slagerij het ‘open keuken’ idee. En we merken dat de klant daardoor betrokken is bij wat we doen. Zo zijn er vaak kleine kinderen die de winkel binnen komen en meteen doorlopen naar de koelcel. We hebben in de zaak een krukje staan, dus kinderen die vaak komen, pakken zelf het krukje en komen aan de werkbank staan. Zij willen echt meemaken wat het verhaal achter het stukje biefstuk is. Zij zijn natuurlijk ook de toekomst. Als je die generatie al aan je kunt binden door ze op deze manier te betrekken is dat wel heel interessant en leuk.

Hoe hou je de ballen hoog als ondernemer, vakman en werkgever? Wat is jouw tip?

Ik heb daar verschillende tips voor. Allereerst duidelijk zijn in communicatie en anderen in je team verantwoordelijkheid geven. Maak keuzes met het hele team: daarmee creëer je draagvlak en kan je er met elkaar achter staan. Ook vind ik het belangrijk om mee te werken en denken op de werkvloer. Je bent de leidinggevende, maar ook een collega tot op bepaalde hoogte want je werkt mee in het team. Iedereen heeft zijn aandeel in het werk en het is goed om daar aandacht aan te geven. Je kan het niet alleen.

Daarnaast: zorg voor een balans tussen werk en privé. Werk is heel leuk en belangrijk, maar er moet ook iets anders zijn dan werk. Ik vind het belangrijk om mijn aandacht over werk en privé te verdelen. Ik kom wel eens collega-ondernemers tegen die zeggen dat ze nog nooit vakantie hebben gehad en 6-7 dagen per week werken. Ik merk dat dat voor mijn generatie wel echt anders is. Ik werk 5 dagen. Dan heb ik nog één dag voor wat randzaken, maar ook echt vrije tijd.

Ik vind het als ondernemer ook belangrijk om transparant te zijn. Mijn team mag heel veel weten, bijvoorbeeld ook de omzet die we draaien. We hebben ook één keer per kwartaal een teamvergadering waarin we bespreken: wat moet anders? Wat moet beter?