Hoe zag het overnameproces er voor jou uit?

Ik heb aangegeven bij mijn toenmalige werkgever dat ik voor mijzelf wilde beginnen. Daar heb ik van hem toen de ruimte voor gekregen om dat te onderzoeken. Ik ben toen bij verschillende bedrijven langs gegaan: wat past bij mijzelf? Wat vind ik leuk? Uiteindelijk ben ik toch teruggekomen bij de Vleeschhouwerij omdat dat het beste bij mij paste. Toen zijn we in gesprek gegaan over allerlei dingen, zoals op welke termijn. We wilden samen kunnen zeggen: dit voelt goed, hier gaan we een vaste vorm aangeven.

In de aanloop naar de overname heb ik een stuk meerwerk en leiderschap opgepakt, de toenmalige eigenaar heeft toen een stap teruggezet. Daardoor kreeg ik ruimte om dat te ontwikkelen en verliep dat proces voor de medewerkers ook goed. Eigenlijk is het proces heel natuurlijk en goed verlopen. We vonden het belangrijk om het bedrijf en de klantenkring mee te nemen. Ik heb veel leuke reacties vanuit de klantenkring gehad op dat ik als jonge gast het ging overnemen.

Welke uitdagingen had jij bij het overnemen van de slagerij?

Je back-up valt weg na de overname want de oude eigenaar is weg bij de zaak. Dan pas ga je echt ondernemen en ben je op jezelf aangewezen. Je moet dan gaan ontwikkelen: wat past echt bij je en waar wordt je blij van. Je moet grip houden op wat er gebeurt, maar ook de controle los durven laten. Dat is ook goed voor je team. Zo kan je ook iedereen het ding laten doen waar ze talent voor hebben.

Het loslaten van controle gaat niet zomaar. Ik doe dit door mijzelf te spiegelen. Ik sport een aantal keer in de week en daar zit ook een stuk coaching bij, waarin ik met dit soort thema’s aan de slag ga.

Vraag ook aan je medewerkers: wat verwacht je van mij? En bespreek wat je van hen verwacht. Dat bepaald wat je denk- en werkwijze wordt in het personeelsbeleid.

Welke tips heb je voor collega slagers die dit proces ingaan?

Zorg voor de juiste mensen om je heen. Makelaar, fiscalist, jurist, accountant.. Je kunt niet alles zelf, dus besteed het uit. Zorg voor een goed netwerk om je heen en begin op tijd met opbouwen daarvan. Dus zorg dat je actief bent in de bubbel van de slagerswereld en een beetje eromheen. Ik bezoek bijvoorbeeld beurzen, ben deelnemer van het platform jonge slagers en neem deel aan wedstrijden. Zo leer je mensen kennen. Dit zorgt ervoor dat als je een keer ergens tegenaan loopt, je mensen om je heen hebt die je daarbij kunnen helpen.

Daarnaast: wees open en transparant naar het team. Probeer vertrouwen op te bouwen.

Wie ben je en hoe ben je slager geworden?

Ik ben Julian Horst, 22 jaar, vakidioot, ondernemer en slager bij de Vleeschhouwerij in Zetten. Vanuit school ben ik een slagerij ingerold voor een bijbaantje, dit beviel al snel heel goed. Ik ben van nature leergierig aangelegd. Er kwamen wat kansen om mij binnen de slagerij te ontwikkelen en een opleiding te gaan doen, dus die heb ik aangepakt. Na een tijdje ben ik overgestapt naar een andere slagerij om een werkwijze te ontwikkelen die bij mij past.

Mijn doel was een eigen winkel en dat is goed gelukt, want ik ben nu 22 en heb mijn eigen slagerij.

Wat maakt Vleeschhouwerij Zetten uniek?

We voeren nog echt het ambacht uit. We snijden alles zelf uit: halve runderen en halve varkens en hele kip in het karkas komen hier de winkel binnen en hangen we in een koelcel. Die snijden we achter de toonbank elke dag vers uit. Dat is ook een stukje beleving in de winkel. Eigenlijk heel simpel en toch uniek. We proberen zoveel mogelijk zelf te doen.

Daarnaast maken we salades, worsten en vleeswaren. Ongeveer 90 % van wat we verkopen maken we zelf. Dan heb je het ook allemaal zelf in handen.

De klant mag alles zien, mag alles vragen en alles weten. We hebben in de slagerij het ‘open keuken’ idee. En we merken dat de klant daardoor betrokken is bij wat we doen. Zo zijn er vaak kleine kinderen die de winkel binnen komen en meteen doorlopen naar de koelcel. We hebben in de zaak een krukje staan, dus kinderen die vaak komen, pakken zelf het krukje en komen aan de werkbank staan. Zij willen echt meemaken wat het verhaal achter het stukje biefstuk is. Zij zijn natuurlijk ook de toekomst. Als je die generatie al aan je kunt binden door ze op deze manier te betrekken is dat wel heel interessant en leuk.

Hoe hou je de ballen hoog als ondernemer, vakman en werkgever? Wat is jouw tip?

Ik heb daar verschillende tips voor. Allereerst duidelijk zijn in communicatie en anderen in je team verantwoordelijkheid geven. Maak keuzes met het hele team: daarmee creëer je draagvlak en kan je er met elkaar achter staan. Ook vind ik het belangrijk om mee te werken en denken op de werkvloer. Je bent de leidinggevende, maar ook een collega tot op bepaalde hoogte want je werkt mee in het team. Iedereen heeft zijn aandeel in het werk en het is goed om daar aandacht aan te geven. Je kan het niet alleen.

Daarnaast: zorg voor een balans tussen werk en privé. Werk is heel leuk en belangrijk, maar er moet ook iets anders zijn dan werk. Ik vind het belangrijk om mijn aandacht over werk en privé te verdelen. Ik kom wel eens collega-ondernemers tegen die zeggen dat ze nog nooit vakantie hebben gehad en 6-7 dagen per week werken. Ik merk dat dat voor mijn generatie wel echt anders is. Ik werk 5 dagen. Dan heb ik nog één dag voor wat randzaken, maar ook echt vrije tijd.

Ik vind het als ondernemer ook belangrijk om transparant te zijn. Mijn team mag heel veel weten, bijvoorbeeld ook de omzet die we draaien. We hebben ook één keer per kwartaal een teamvergadering waarin we bespreken: wat moet anders? Wat moet beter?